Minime vero istorum quidem, inquit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In schola desinis. Si quae forte-possumus. Duo Reges: constructio interrete. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Eam tum adesse, cum dolor omnis absit; Satis est ad hoc responsum. Tibi hoc incredibile, quod beatissimum. Mihi enim satis est, ipsis non satis. Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?

Bork

Ita graviter et severe voluptatem secrevit a bono.

Frater et T.

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus.

At certe gravius.

Quod autem principium officii quaerunt, melius quam Pyrrho;

Bork

Aliud est enim poëtarum more verba fundere, aliud ea, quae dicas, ratione et arte distinguere.

Age sane, inquam.

Sed id ne cogitari quidem potest quale sit, ut non repugnet ipsum sibi.

Nihilo magis.

Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

1. Hoc est vim afferre, Torquate, sensibus, extorquere ex animis cognitiones verborum, quibus inbuti sumus.
2. Putabam equidem satis, inquit, me dixisse.
3. Aut haec tibi, Torquate, sunt vituperanda aut patrocinium voluptatis repudiandum.

• Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.
• Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret.

Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Indicant pueri, in quibus ut in speculis natura cernitur. Quae duo sunt, unum facit. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit. Illa argumenta propria videamus, cur omnia sint paria peccata. Bork

Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.

In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. An, partus ancillae sitne in fructu habendus, disseretur inter principes civitatis, P. Plane idem, inquit, et maxima quidem, qua fieri nulla maior potest. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.

Sed tu, ut dignum est tua erga me et philosophiam voluntate ab adolescentulo suscepta, fac ut Metrodori tueare liberos.

Habent enim et bene longam et satis litigiosam
disputationem.

Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.