Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Duo Reges: constructio interrete. Non laboro, inquit, de nomine. Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Semper enim ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.

In homine autem summa omnis animi est et in animo rationis,
ex qua virtus est, quae rationis absolutio definitur, quam
etiam atque etiam explicandam putant.

Itaque si aut requietem natura non quaereret aut eam posset
alia quadam ratione consequi.

Ita prorsus, inquam;: Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Bork: Vives, inquit Aristo, magnifice atque praeclare, quod erit cumque visum ages, numquam angere, numquam cupies, numquam timebis.
Bork: Polycratem Samium felicem appellabant.
Bork: Tanta vis admonitionis inest in locis;
Bork: Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.

Bonum integritas corporis: misera debilitas.

Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Ergo id est convenienter naturae vivere, a natura discedere. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Qui autem diffidet perpetuitati bonorum suorum, timeat necesse est, ne aliquando amissis illis sit miser. Atque hoc loco similitudines eas, quibus illi uti solent, dissimillimas proferebas. Et nunc quidem quod eam tuetur, ut de vite potissimum loquar, est id extrinsecus; Non enim in selectione virtus ponenda erat, ut id ipsum, quod erat bonorum ultimum, aliud aliquid adquireret.

Quid ergo attinet gloriose loqui, nisi constanter loquare? Quis istud possit, inquit, negare?

Graecum enim hunc versum nostis omnes-: Suavis laborum est praeteritorum memoria.
Quia voluptatem hanc esse sentiunt omnes, quam sensus accipiens movetur et iucunditate quadam perfunditur.
Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;
Haec dicuntur inconstantissime.

Poterat autem inpune;
Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?
Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt.
Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt;
Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti.
Quod autem meum munus dicis non equidem recuso, sed te adiungo socium.

Ne seges quidem igitur spicis uberibus et crebris, si avenam uspiam videris, nec mercatura quaestuosa, si in maximis lucris paulum aliquid damni contraxerit.