Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Egone non intellego, quid sit don Graece, Latine voluptas? Piso igitur hoc modo, vir optimus tuique, ut scis, amantissimus. Illum mallem levares, quo optimum atque humanissimum virum, Cn. Nemo igitur esse beatus potest. Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum. Duo Reges: constructio interrete. Quem Tiberina descensio festo illo die tanto gaudio affecit, quanto L. Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Addidisti ad extremum etiam indoctum fuisse.

In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt.
Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias?
Quod maxime efficit Theophrasti de beata vita liber, in quo multum admodum fortunae datur.
Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum.
Sed residamus, inquit, si placet.
Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Nam illud quidem adduci vix possum, ut ea, quae senserit ille, tibi non vera videantur. Id enim natura desiderat. Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit. Heri, inquam, ludis commissis ex urbe profectus veni ad vesperum. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego;

Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt. Facile est hoc cernere in primis puerorum aetatulis. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit. Poterat autem inpune; Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior. Age, inquies, ista parva sunt.

Zenonem roges;: Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.
Bork: Duae sunt enim res quoque, ne tu verba solum putes.
Bork: Reicietur etiam Carneades, nec ulla de summo bono ratio aut voluptatis non dolendive particeps aut honestatis expers probabitur.
Magna laus.: Pudebit te, inquam, illius tabulae, quam Cleanthes sane commode verbis depingere solebat.

Stoici scilicet.
Si enim non fuit eorum iudicii, nihilo magis hoc non addito illud est iudicatum-.
Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.
Commoda autem et incommoda in eo genere sunt, quae praeposita et reiecta diximus;
Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare.

Nam haec ipsa mihi erunt in promptu, quae modo audivi, nec
ante aggrediar, quam te ab istis, quos dicis, instructum
videro.

Tum mihi Piso: Quid ergo?

Quae sunt igitur communia vobis cum antiquis, iis sic utamur quasi concessis;