At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quae quidem vel cum periculo est quaerenda vobis; Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Duo Reges: constructio interrete. Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur. Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit. Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget.
Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?
Vitae autem degendae ratio maxime quidem illis placuit quieta.
Quis enim est, qui non videat haec esse in natura rerum tria?

Sic est igitur locutus: Quantus ornatus in Peripateticorum disciplina sit satis est a me, ut brevissime potuit, paulo ante dictum.

Proclivi currit oratio.: Qualem igitur hominem natura inchoavit?
Bork: Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.
Bork: Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam;

Quae cum essent dicta, discessimus.
Quasi vero, inquit, perpetua oratio rhetorum solum, non etiam philosophorum sit.
Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare?
Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam;
Eademne, quae restincta siti?
Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
Ut alios omittam, hunc appello, quem ille unum secutus est.

Quod enim ne vivus quidem, inquit, diutius sentire poterat,
quam dum fruebatur, quo modo id potuit mortuo permanere?

Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his
omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum
inventorumque nostrorum.

Satis est ad hoc responsum. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Atqui iste locus est, Piso, tibi etiam atque etiam confirmandus, inquam; Mihi quidem Homerus huius modi quiddam vidisse videatur in iis, quae de Sirenum cantibus finxerit. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae.

Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;

Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius. Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Itaque haec cum illis est dissensio, cum Peripateticis nulla sane. Bonum liberi: misera orbitas. Quippe: habes enim a rhetoribus; At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Est igitur officium eius generis, quod nec in bonis ponatur nec in contrariis. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.