Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Si autem id non concedatur, non continuo vita beata tollitur. Addebat etiam se in legem Voconiam iuratum contra eam facere non audere, nisi aliter amicis videretur.

Fortitudinis quaedam praecepta sunt ac paene leges, quae effeminari virum vetant in dolore.

In enumerandis autem corporis commodis si quis praetermissam
a nobis voluptatem putabit, in aliud tempus ea quaestio
differatur.

An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum,
quod.

Ego vero isti, inquam, permitto.
Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium.
Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?
Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis?

Virtutibus igitur rectissime mihi videris et ad consuetudinem nostrae orationis vitia posuisse contraria.

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur? Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Invidiosum nomen est, infame, suspectum. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Atque adhuc ea dixi, causa cur Zenoni non fuisset, quam ob rem a superiorum auctoritate discederet.

Bork: Duo enim genera quae erant, fecit tria.
Recte dicis;: Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam;
Stoici scilicet.: Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Verum audiamus.: Non potes, nisi retexueris illa.

Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;
Facile pateremur, qui etiam nunc agendi aliquid discendique causa prope contra naturam vígillas suscipere soleamus.
Ut aliquid scire se gaudeant?
Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;

Suo genere perveniant ad extremum;

Duo enim genera quae erant, fecit tria. Quamquam id quidem, infinitum est in hac urbe; Duo Reges: constructio interrete. Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet; Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Facit enim ille duo seiuncta ultima bonorum, quae ut essent vera, coniungi debuerunt; Quid ait Aristoteles reliquique Platonis alumni?