Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Quasi ego id curem, quid ille aiat aut neget. An hoc usque quaque, aliter in vita?

Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.
Qua tu etiam inprudens utebare non numquam.
Mene ergo et Triarium dignos existimas, apud quos turpiter loquare?
Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis?

Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.
Frater et T.

Ea denique omni vita, quae in una virtute consisteret, illam vitam, quae etiam ceteris rebus, quae essent secundum naturam, abundaret, magis expetendam non esse, sed magis sumendam.

Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit
vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis.

Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu,
inquit, huc?

Bork: Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus.
In schola desinis.: Refert tamen, quo modo.
Bork: Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
Falli igitur possumus.: Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet.
Audeo dicere, inquit.: Non modo carum sibi quemque, verum etiam vehementer carum esse?

Cupiditates non Epicuri divisione finiebat, sed sua satietate.

At ille non pertimuit saneque fidenter: Istis quidem ipsis verbis, inquit; Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Aberat omnis dolor, qui si adesset, nec molliter ferret et tamen medicis plus quam philosophis uteretur. Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Non risu potius quam oratione eiciendum? Tubulo putas dicere? Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?

Ut optime, secundum naturam affectum esse possit. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est? Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Ab his oratores, ab his imperatores ac rerum publicarum principes extiterunt. Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? At tu eadem ista dic in iudicio aut, si coronam times, dic in senatu. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Disserendi artem nullam habuit. Quorum altera prosunt, nocent altera. Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere.